அகநானூறு 194

பேர் உறை தலைஇய பெரும் புலர் வைகறை,
ஏர் இடம் படுத்த இரு மறுப் பூழிப்
புறம் மாறு பெற்ற பூவல் ஈரத்து,
ஊன் கிழித்தன்ன செஞ் சுவல் நெடுஞ் சால்,
வித்திய மருங்கின் விதை பல நாறி,    5
2
இரலை நல் மானினம் பரந்தவைபோல்,
கோடுடைத் தலைக்குடை சூடிய வினைஞர்,
கறங்கு பறைச் சீரின் இரங்க வாங்கி,
3
களை கால் கழீஇய பெரும் புன வரகின்
கவைக் கதிர் இரும் புறம் கதூஉ உண்ட, 10
குடுமி நெற்றி, நெடு மாத் தோகை
காமர் கலவம் பரப்பி, ஏமுறக்
4
கொல்லை உழவர் கூழ் நிழல் ஒழித்த
வல் இலைக் குருந்தின் வாங்குசினை இருந்து,
கிளி கடி மகளிரின் விளி படப் பயிரும் 15
கார்மன் இதுவால் தோழி! ''போர் மிகக்
5
கொடுஞ்சி நெடுந் தேர் பூண்ட, கடும் பரி,
விரிஉளை, நல் மான் கடைஇ
வருதும்'' என்று அவர் தெளித்த போழ்தே.

பொருள் :-

பெருமழை பொழிந்த பின் புலரும் விடியற்கால வேளையில் உழவர் ஏர் பூட்டி உழுவர். அவ்வாறு உழுது புறண்டு கிடக்கும் ஈரமுள்ள செம்புழுதி கிழித்த புண் போலத் தோன்றும். அதில் விதைத்த விதை முளைத்து வளரும்.

2

கிளைக்கொம்பு கொண்ட இரலைமான் ஆங்காங்கே மேய்வது போல உழவர்கள் தலையில் குடையை மாட்டிக்கொண்டு பாடிக்கொண்டே களை வெட்டுவார்கள்.

3

களை எடுத்த வரகு கதிர் வாங்கும். அதனை, தலையில் குடுமி கொண்ட மயில் தன் தோகையை விரித்துக்கொண்டு மேயும்.

4

பின்னர் அந்த மயில் வலிமையான இலைகளைக் கொண்ட குருந்த மரத்தில் ஏறி இருந்துகொண்டு, கிளியோட்டும் மகளிர் பாடுவது போலக் குரல் எழுப்பி அகவும். இப்படி மயில் அகவும் கார் காலம் இது அல்லவா?

தோழி!

5

போரை முடித்துக்கொண்டு தேரில் ஏறிக் குதிரையை முடுக்கிக்கொண்டு வந்துவிடுவேன் என்று நம்மிடம் சொல்லிச் சென்றாரே அந்தக் கார்காலம் இது அல்லவா, தோழி? தலைவி தோழியிடம் இவ்வாறு